Yakınlaşma mevsimi geldi ya, vatandaş tatlı bir telaş içindeydi gölgelerin kısalmasıyla birlikte.
Dualarla boğazı kesilen mal ya da hayvan ya da kurban sallandırıldı kepçeden bir süre, kanı çabuk aksın diye. Fazla kalmadı orada zahir, sıradakine yer açmak için kendisiyle aynı kaderi paylaşmış arkadaşlarının yanına serildi. Henüz canlıydı. Bir kaç defa kalkmaya yeltendiyse de olmadı, yetmedi gücü. Arapça mırıldanan sözler dindirmedi acısını. Baktı elinde fırçalarla fışkıran kanını toprakta taze açılmış çukura aceleyle süpüren adamlara: Temizlik ve iman, ayrılmaz ikili! Pudra'dansa ses seda yok, belli ki bu diyarlara uğramayacak.
Düşününce üzülüyor insan, acaba kepçe olmadan nasıl yapılıyordu bu işler ortaçağda? Çukuru açmak kaç saat sürüyordu, ya da hayvanı asmak nasıldı? Hayal etmesi bile güç.
Bugün bayram, kutlu olsun!
Bu arada, tavuk etinde indirim var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder