25 Şubat 2015 Çarşamba

Aksırıp Tıksırıncaya Dek Yiyenleri

(Başlığın devamı yazının sonunda) Alexander Soljenitsin Gulag Takımadaları'nda Stalin'in şerefine düzenlenen bir konferansta yaşanmış bir olayı nakleder:

Konuşma biter, herkes ayağa kalkıp alkışlamaya başlar. Eller yorulur, avuçlar kızarır, ama herkes sanki salonda NKVD ajanları varmış ve alkışı ilk keseni alıp götürecekmiş gibi alkışlamaya devam eder. Ta ki yorgunluktan düşüp bayılana dek.

Sahtekârlıktan samimiyet doğar mı? Evet! Görüldüğü gibi takdir sahte ama yorgunluk gerçektir. İçten pazarlıklı bir onay pekalâ yapmacık olmayan bir sona kavuşabilir. Tarih bunu yazmıştır.

(Başlığın devami) ... alkışlayın avuçlarınız patlayıncaya dek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder